Werkwijze

Ik schilder meestal met acryl op linnen en werk lyrisch abstract.
Pure abstractie vind ik een grote uitdaging, je hebt totaal geen houvast aan de buitenwereld, het komt helemaal van binnenuit. En toch luistert het naar de zelfde wetmatigheden zoals verhouding, maat en ritme. Je kunt niet zomaar wat doen.

Ik kies meestal een of twee kleuren vanuit een innerlijke behoefte en zet deze op het doek. Het kleurvlak dat zo ontstaat nodigt uit tot een antwoord. En dat steeds weer. Het schilderij ontvouwt zich gaandeweg, het schildert a.h.w. zichzelf.

En soms verdwijnt het weer onder de witkwast om vervolgens helemaal anders te voorschijn te komen. Daardoor ontstaat er ook vaak een gelaagdheid, een geschiedenis. Het is een subtiel samenspel van doen, luisteren, kijken en nog eens kijken. De beelden die zo ontstaan hebben meestal geen voorstelling.

Voorstellingen verwijzen naar een verleden of toekomst. Puur abstracte kunst speelt zich wat mij betreft af in het hier en nu. Het is een gevoel, een beleving, een ervaring. Het gaat voorbij het verstand, voorbij de uiterlijke vormenwereld.
Kleur, vorm, lijn, onderlinge verhoudingen, het verwijst niet naar iets, het is eenvoudigweg zichzelf.
Het drukt kwaliteiten uit. Het nodigt de kijker uit tot voelend gewaarzijn.